Beste Mark,

Vandaag werd ik via Jesse Klaver geattendeerd op jouw reactie in de pers “Als het jou hier niet bevalt, ga het land uit, ga weg! Dat is toch een keuze die je hebt? Als je in een land woont waar je je zo kapot ergert aan hoe we hier met elkaar omgaan. Je hebt de keuze, ga weg! Je hoeft hier niet te zijn!”

Die reactie, die toon, die is bij mij in het verkeerde keelgat geschoten. Want zo langzamerhand voel ik mij ook aangesproken. Het Nederland waarin ik woon bevalt mij niet meer, ik erger mij kapot aan hoe wij hier met elkaar omgaan. Aan de toon en de inhoudsloosheid van het gesprek.

Nu denk ik dat jij je pijlen vooral richt op migranten die zich niet willen aanpassen aan onze normen en waarden. Maar ik ben geen migrant. Ik ben in Nederland geboren en getogen. Net als mijn ouders, mijn grootouders en zelfs mijn overgrootouders. Ik ken de Nederlandse normen en waarden, ik hanteer ze en leef ernaar. Als vader van een gezin, als vrijwilliger bij vele organisaties, als politicus in een gemeenteraad en als ondernemer voor mijn medewerkers. En als ik zie dat mensen om mij heen dat niet doen, dan wijs ik ze daarop. Niet door ze weg te sturen of te veroordelen maar ik vertel ze hoe ik wél graag zie dat wij met elkaar samenleven. Dat het normaal is om met elkaar in gesprek te gaan en argumenten uit te wisselen. Dat het normaal is om naar elkaar te luisteren zonder vooraf al een oordeel te hebben. En ik respecteer het als mensen een andere mening hebben. Want dat mag ik Nederland.

Maar het Nederland van nu bevalt mij niet meer. Dit Nederland, waaraan jij al zes jaar lang leidinggeeft, respecteert die Nederlandse normen en waarden niet meer. Misschien kun je je nog herinneren dat je ruim een jaar geleden nog óver mij sprak, toen mijn beide auto’s in brand waren gestoken als gevolg van mijn mening over vluchtelingenopvang. Ook jij sprak er schande van dat zoiets een gemeenteraadslid kon overkomen. Tot vandaag weet ik nog steeds niet wie de daders zijn geweest maar het zullen vast geen allochtonen of ontevreden bankdirecteuren zijn geweest. Eerder denk ik dat de opruiende teksten van jouw collega Geert Wilders, enkele gewone blanke Nederlanders in beweging heeft gebracht. Die haat zaaiende “kom in verzet” uitspraken van Wilders heb jij zelf nog afgekeurd. Daar was ik blij om. Dat was een voorbeeld zoals ik dat graag zie van een leider: iemand die ons allemaal aanspreekt en verbindt, ook al zijn we het soms inhoudelijk niet eens.

Maar nadat je al eens “pleur op” had gezegd en nu zelfs openlijk vraagt om “uit dit land weg te gaan” verlaag je je tot hetzelfde niveau als Geert Wilders. En dat niveau Mark, dat raakt mij. Ik voel mij hier niet meer thuis Mark. En dat komt niet door de toename van allochtonen, of bankdirecteuren die zich druk maken over hun bonussen.

Het komt doordat onze samenleving wordt verscheurd door deze haat zaaiende meningen, door het benadrukken en steeds verder vergroten van de ongelijkheid, doordat geld en economie steeds weer belangrijker is dan een toekomst op een vreedzaam, veilig en gezond leven.

En nu draag jij mij ook op om weg te gaan. Wil je dat ik als politiek vluchteling dit land ga verlaten. Omdat ik een andere mening heb? Of omdat ik het oneens ben met de wijze waarop jij dit land wil besturen? Dat begrijp ik niet. Is dit dan jouw nieuwe ‘normaal’? Is dit het voorbeeld zoals jij de nieuwe normen en waarden voor je ziet? Vertrek maar als je het er niet mee eens bent?

Beste Mark, dit doet mij zeer want zo heb ik het niet van mijn ouders geleerd. En zo leer ik het ook mijn kinderen niet. Ik hoop dat je tot een ander inzicht gaat komen en er nu voor gaat zorgen dat dit land niet verder wordt verdeeld maar wordt verenigd en er weer een toekomst mogelijk is voor ons allemaal. En dat je meehelpt een einde te maken aan het haat zaaien en het wegzetten van groepen mensen in onze samenleving die een andere mening hebben. Zodat ik mij weer thuis voel in Nederland.

Met vriendelijke groet,

Harold Halewijn