Na vrijdags de hele dag gewerkt te hebben (over “het nieuwe werken” gesproken, als je maar Internet hebt) moet er op zaterdag natuurlijk weer wat ondernomen worden. Op zaterdag zijn de weersvooruitzichten in de ochtend redelijk goed. We kunnen vanuit huis de bergtoppen weer zien en besluiten vandaag om met de skilift naar de top te gaan van de Krippenstein. Daar kun je op het uitzichtpunt 5-Vingers mooi het dal inkijken. De lift vanuit het dal is zo’n 15 minuten lopen vanaf huis maar we besluiten met de auto te gaan. De eerste lift brengt ons naar het tussenstation op zo’n 1150 meter. Daar zijn de beide grotten, elk op zo’n 20 minuten wandelen van het liftstation. Omdat het nu nog mooi weer is besluiten we eerst naar de top van de Krippenstein te gaan met de lift. Halverwege verdwijnt de lift volledig in de wolken en zien we even helemaal niets. Boven aangekomen ligt er nog veel sneeuw, hier en daar meer dan een meter. Maar de belangrijkste wandelpaden zijn vrijgemaakt. Op de top (2100 meter) kun je een wandeling maken naar Five Fingers, het uitzichtplatform dat boven de rotsen hangt en een prachtig uitzicht geeft op Obertraun, Hallstatt en de Hallstattersee. In de verte zien we de Gosaukam, Bad Goiseren en Bas Aussee. Het is werkelijk prachtig en ondanks de lage temperatuur van zo’n 4 graden is het met het zonnetje goed te doen. We blijven een tijdje boven en drinken koffie met apfelstrudel in de skihut en proberen ons een voorstelling te maken hoe wandelen in dit maanlandschap komende zomer zou kunnen zijn.

Foto’s onder: sneeuw op de krippenstein, Hallstattersee met links nog flarden van Hallstatt, uitzichtplateau Five Fingers, zicht op de Gosaukam en de uitgestrekte wandelgebieden op de Dachstein, met z’n allen geposeerd.

De tocht naar het middenstation voert ons weer door de wolken en inmiddels begint de lucht al wat te betrekken. Als we de wandeling naar de Mammuthole inzetten begint het zelfs te miezeren. Eigenlijk hebben de kinderen niet z’n zin in weer een grot. Ze hebben immers al de Koppenbruhlehöle gezien, wat kan deze grot dan nog toevoegen? Omdat we een half uur moeten wachten, rommelen de kinderen in de sneeuwresten totdat ze nat en koud zijn.

De Mammuthole is een labyrinth van 65 kilometer spelonken onder het Dachstein masief. In tegenstelling tot de Koppenbruhlehole is de Mammuthole vrijwel droog. Onze begeleide tocht voert 1,5 km over een prima pad. Onderweg zien we waarom de naam Mammuthole is gekozen, de grot is op sommige plaatsen werkelijk ontzagwekkend groot met hallen waarin je met een elftal met gemak zou kunnen voetballen. Met vermoed dat één van de lange brede gangen in de prehistorie de onderaardse rivier Traun was. Je ziet aan de wanden de uitgeslepen sporen van het water en de grond ligt nog bezaaid met rotsblokken die van het plafond zijn gevallen, sommige meer dan 10 meter in doorsnede. Op sommige plaatsen is deze ondergrondse rivierbedding meer dan 15 meter in doorsnede. Het alles maakt op ons grote indruk en de kinderen zijn blij dat ze na vele trappen en schuinen hellingen na een uurtje weer buiten staan. Ze hebben het koud gekregen van de constante temperatuur van zo’n 2 graden en hun natte mouwen.

Op de foto’s: de ingang van de Mammuthöle, de ondergrondse rivier Traun die sterk naar beneden loopt.

De volgende grot die we nog mogen bezoeken is de Eishöle. Het pad er naar toe is een wandeling van 30 minuten vanaf de Mammuthöle met een behoorlijke steiging. De kinderen hebben er geen zin meer in en dreigen achter te blijven. Toch weten we ze te overtuigen mee te gaan. De Eishöle wordt in de winter door de wind sterk afgekoeld tot een temperatuur van -2 graden. Het smeltwater dat in het voorjaar door de spleten wegzakt bevriest dus in de grotten. Het schouwspel is werkelijk fenomenaal. Enorme ijspegels van vele meters lang, complete wanden die over een lengte van tientallen meters zijn bedenkt met ijs van soms meer dan 8 meter dik. Het is fantastisch, zeker als er gespeeld wordt met de verlichting. Op sommige plaatsen is het ijs zeker 400 jaar oud, het smelt in de zomer weinig af en groeit in de winter weer aan. Zelfs de kinderen zijn ondanks de kou onder de indruk en Mette zegt dat ze toch wel erg blij is dat ze dit heeft gezien. Het hoogtepunt is de zogenaamde kathedraal, een enorme ruimte van zo’n 30 meter hoog waar overal ijs in de meest waanzinnige vormen samenkomt uit de plafonds en muren van de grot. Het is echt fantastisch en zeker als je bedenkt dat dit allemaal op loopafstand is van ons huisje in Obertraun. Waar vind je op zo’n kleine afstand zoveel natuurvariaties?

Fotos: heldere ijspegels zo ver als het oog reikt, melkachtige glijbanen van meters dik en tientallen meters lang, de ijs kathedraal, een ijs stalagtiet van zo’n 12 meter hoog met links nog net het wandelpad te zien met een balustrade, geeft een goed beeld van de afmetingen.

De volgende dag gaan Opa Jan en Oma Trix al vroeg op weg naar Wormer. Voor hen zit deze week vakantie erop. Ik ben die ochtend al iets minder ethousiast over de natuur als ik zie dat een stel marters over de auto hebben gelopen met hun modder- en zandpoten. Vele krassen en een kapot gebeten antenne tot gevolg. Ik had al vaker ’s avonds achter het huis in het bos geluiden gehoord maar deze jongens zijn volhouders want ik heb ze inmiddels al meer om het huis en op de auto gesignaleerd.
Zondag smiddags besluiten wij nog een wandeling te maken aan het eind van het dorp. Een meertje, langs de bergwand en tenslotte ook nog langs de bron van een woest riviertje dat uit de bergwand komt gestroomd. Ook weer prachtig maar voor de kinderen hoeft het nu echt niet meer. Die zijn niet meer te porren voor een wandeling, terwijl deze maar een kleine twee uur in beslag nam. Op het terras van het cafe Koppenbruhle spreek ik nog met een Nederlander die wildwaterkano’s op z’n auto heeft. We hebben al veel kano’s gezien op de Traun en als wildwaterfanaat wil ik dit natuurlijk ook nog een keertje beleven. Het stuk van Bad Aussee tot aan Obertraun heeft passages WW3-4, het stuk naar het meer is WW2. Jammer genoeg kan je dat nooit alleen doen dus moet ik op zoek naar iets of iemand. Eerst maar eens een boot en uitrusting regelen want die van mij is totalloss, stuk en verouderd. Bloed en water kruipt waar het niet kan gaan, ook al ben je inmiddels wat ouder…..